مقایسه اثربخشی سه شیوه آموزش مستقیم، آگاهی واج شناختی و ترکیبی بر کاهش تعداد خطاهای خواندن دانش آموزان دبستانی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی سه شیوه آموزش مستقیم، آگاهی واج­شناسی و آموزش ترکیبی بر کاهش تعداد خطاهای خواندن دانش آموزان دبستانی است. روش پژوهش نیمه آزمایشی است. جامعه آماری تمام دانش­آموزان دختر و پسر پایه سوم، چهارم و پنجم دبستان دارای اختلال یادگیری بودند. 20 نفر به عنوان نمونه آماری پس از مشخص شدن این که دارای اختلال یادگیری در خواندن هستند، به صورت در دسترس انتخاب شدند. سپس به نحو تصادفی در 4 گروه 5 نفری جایگزین شدند. از دو آزمون هوش وکسلر مقیاس کودکان و سیاهه خواندن استفاده شد. سه گروه آزمایشی به مدت 20 جلسه، آموزش خاص خود را دریافت کردند، و گروه کنترل غیر از آموزش مرسوم مدرسه ای آموزش دیگری دریافت نکرد. نتایج نشان داد که آموزش مستقیم، آگاهی واج شناسی و آموزش ترکیبی در سطح p<0/05 در کاهش مشکلات خواندن دانش­آموزان دبستانی دارای اختلال یادگیری موثر بوده ­است. بنابراین، هر سه شیوه آموزشی در رفع مشکلات خواندن دانش­آموزان دبستانی کاملا اثربخش و سودمند هستند.